Friday, September 15, 2006
Tüm renklerini kaybetmişken hayat alıp elime fırçalarımı boyamak geliyor yeni baştan bilip bilmediğim her yeri..Yeni baştan başlamak lazım yaşamak tatmadığın tüm duyguları hüzün olsalar bile çekmek lazım içine havayı çeker gibi...Tanımadığım bir melodi gibi gelmeli hayat hızlanmalı bazen ,bazen durulmalı ..Nehirler görmeliyim gözlerinde boğulmadan korkmadan bakabilmeliyim saatlerce...Rengini yitirdi hayat benimde fırçalarım yok sadece kelimelerim var bağırmak çağırmak duyurmak için bazende susmak beklemek izlemek için sus pus oluşlarım var...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
..."kırmızı" rujlu kadına: "bugün çok güzelsin" dendi. oysa ki o günlük tek numarası dudağındaki kırmızı rujdu.
...kimi de, herkesin, "mor"una takıldığı beresini takmıştı o gün.
...kiminin gözlerine o, birinin kazağının "yeşil"indeyi.
..."sarı" eteğini görenler "ne güzel cıvıl cıvılsın!" dediler.
...herkesin tek rengi vardı üzerinde; bense"siyah" giymiştim o gün, hem bi de "beyaz" da vardı üzerimde.kimse bana bi şey demedi.oysaki rengarenk olduğumu düşünmüştüm...
-sil baştan başladım-
...hiç tek renk olmadım... ve ben hep siyaz beyazdım...
Post a Comment