İzlendiğimi biliyorum.Yeni değil bunu farkedişim ama şimdi eminim eskiden şüphelerim vardı..Şimdi tamam diyorum birileri peşimde yada eşşek şakası tadında ve ısrarla sürdürülen hayatı zindan eden ama bitirmeyen,süründüren ama öldürmeyen bir durum bu..Hiç bir zaman desem çok abartı kaçar belki ama çoğu zaman demek aslında bu durum arasıra ama o kadar sini bozucu ki sürekli hissi yaratıyor bir pazar sabahı kahvaltı sonrası uzanıp tv seyretmek keyfi tadında olamadım..Tam rahata ermişken hep olur olmaz şeyler çıkıyor..Olmuyor bu hayat aksiyonsuz olamıyor..Şikayet etmekte aslında tarzım değil hep bundada bir hayır vardır,yapılan işin kötüsü olmaz düşüncesiyle yaşadığım şikayet etmek te abes geliyor..Ne bileyim bu hayatta böle işte ...

Özlem var
Bu kalbime zırh
Uzaklarsa yavaşça öldürür beni
Sanki paslı bir mıh

Hasret var
Vuslata yakın
Bana ayrılıktan bahsetme sakın
Sensizlik bir hançer
İçimi deler geçer
Bu sessizlikse o hançere kın