kar yağıyor bir yandan ve ben yürüyorum..yağmur yağmakta ve benim ıslak bedenim yine kaldırımları aşındırmakta...güneş açmış ,hava sıcak,yüzümden terler boşanmakta yürüdüğüm tozlu yollara...yürüyorumm içimde aynı boşluk,gözlerim aynı ufukta ,her mevsim ellerim soğuk ,ellerinden uzakta..sen kimsin necisin bilemediğim için bu derbederliğim ..bilsem kim olduğunu yerini yurdunu yanına geleceğim....
hayat en yakın dostumdur,hep yanımda yürür ,bir gün beni terkederse kemiklerim üzüntüden çürür....
Monday, November 06, 2006
Subscribe to:
Posts (Atom)