Yüzümü döndüm güneşe arkamıysa dünyaya..Güneş yaktı tenimi , halsiz bitkin bıraktı ama hançerleyen dünyaydı..

Yağmur yağdı. Cansız olduğunu bilmesem göğün ağladığını düşüncektim ..Sokakları sel kapladı..Yağan yağmurdu ama yağmura dayanamayıp çoraplarımı ıslatan ayakkabılarım.

Elma kurduna kızmadım hiçbir zaman çünkü o elmayı benden önce o görmüştü ,o sevmişti..

Nihayetsiz değildi hiçbirşey ama bitti dendiğinde bitişinde sevdim bitiremediğim tüm şeyleri...

Sen yaralı bir çiçek gibi
Saklanırken ellerimde
Ben
Sen ölürsün korkusuyla
Hiçbir eli
TUTAMIYORUM...

Herşeyde sen.Vazgeçsem de birşeylerden.Kulağımdaki çınlama gibi geliyorsun aniden.Batıl olmasada hiç bir inancım ..Senin adını sayıklıyorum her seferinde söledikten sonra diner ümidiyle..Dinmesede başka isim dökülmüyor dilimden..Sol kulağım olsada çınlayan.Kötü olsada anışın yeterki ismim dökülsün dudaklarından..An adımı ve ben öleyim sonra yüzümde son bir gülümsemeyle...

Bir anda başlar herşey bir anda biter..Günü saati yoktur bitişlerin ve başlangıçların..Aylarca veya yıllarca sürer sancılar ama unutuşlar bir andadır..Kaderin bizden vazgeçişi ,ölümün tutuşu elimizi..Çok uzun gibi gelsede herşey bir anda..