Hayat divitin ucundaki mürekkep gibidir..Kimi zaman düzgün düşsede kağıda damlalar bazen mahveder tüm öyküyü ama yazdıklarına kıyamaz insan ve yırtıp atamaz kağıdı..
Bende bu yüzden unutamadım seni.Her ne kadar mahvolsada hikayemiz ,yarım kalsada birşeyler yanıbaşımda hep,içimde,kalbimde..Ve ben ne zaman başlamak istesem farklı bir hikayeye öykümüzü getirdi aklıma hep birşeyler..Zamanla tüm prensesler sen oldu yada olamadı demeli çünkü yırtıp attım hepsini..Uzun uzun yazmak isterdim sana ama kalmadı yazmaya takatim..Tükendi sözlerim..Nerdesin ilham meleğim ??
