BUGÜN 11 EYLÜL

Aslında biraz gecikti bu yazı ama yazılması gerektiğini hissettim.Aslında arkadaş çevremiz olarak pek doğumgünü vb . günleri kutlamayı adet edinmesek de bugün ayrı bir gün.Her sene hatırlayacaz bugünü biraz buruk biraz da sevinç içinde bizim körpe bedenlerimiz yaşlanacak ama o insan gönüllerde hep son gördüğümüz haliyle hatırlancak.Hatıralar anlatılacak biraz burkacak içimiz ama yüzümüz yinede gülecek.Hatırlıyorumda onun cenazesi için İskenderunda evlerinin önünde durduğumuzda bir an onun sesini duyar gibi oldum bir an ellerini omzumda hissettim.Benim için herkesten ayrıydın.Antepteyken seni arardım fiziken orda olmama rağmen tüm benliğim sizin yanınızda olurdum.Ankaraya hiç yabancılık çekmemenin nedenide sizdiniz ama işte fazla birşey yaşamadan aslında yaşancak çok şey varken çekip gittin aramızdan demeyeceğim çünkü sen hep yanımızdasın.Bazen hissediyorum eksikliğini cidden.Canım sıkıldığımda sesini duyduğum an huzur bulduğum kişilerdendin şimdi uzanıyorum telefonuma ama arayacak bi çocuközgür veya tanoş yok bilmiyorum hiç denemedim telefonların hala açıkmı ama aradığımız kişiye şu an ulaşılamıyor...