Ve hayat yine fikrini değiştirdi...

En güzelini yaşatmaz hayat insana ama elindekiyle yetinme şansını verir bazen.Her zaman günlük güneşlik değildir günün ama güneşin açtığı an çok kıymetlidir eğer kıymetini bilirsen..Elindekinin kıymetini kaybetmeden bilme şansınıda verir hayat ama insanların kıymet bilirliği karıncaya verdiği değer kadardır çoğu zaman..Bunların farkındaysam senin hayatıma kattığın değerden ve seninle birlikteyken hayatın bana kazandırdıklarından ve seni sevebilme şansına sahipsem eğer,nefes aldığım her an benim için çok kıymetli..

Bin ağlatır

Bir güldürür bu hayat
Her zaman doğruyu göstermez oldu
Bu eski saat...

Hayata uzak
Ölüme yakın
Değerini bilmeliyim senle geçirdiğim
Her anın

Yakmaz güneş tenimi
Tutmuyorsan elimi
Gülmüyorsam
Sorma sebebini

Yaşamak için sebep ver bana
Gülmüyorsan yüzüme
Dokunur bu kanıma

Kayıtsız kalabilir miyim sen giderken
Susabilir miyim
Susturabilir miyim içimdeki çığlıkları
Neden yanar içim
Gözyaşlarım içime akarken
Neden derman olmaz o yaşlar
İçimdeki çiçek kururken...

İzlendiğimi biliyorum.Yeni değil bunu farkedişim ama şimdi eminim eskiden şüphelerim vardı..Şimdi tamam diyorum birileri peşimde yada eşşek şakası tadında ve ısrarla sürdürülen hayatı zindan eden ama bitirmeyen,süründüren ama öldürmeyen bir durum bu..Hiç bir zaman desem çok abartı kaçar belki ama çoğu zaman demek aslında bu durum arasıra ama o kadar sini bozucu ki sürekli hissi yaratıyor bir pazar sabahı kahvaltı sonrası uzanıp tv seyretmek keyfi tadında olamadım..Tam rahata ermişken hep olur olmaz şeyler çıkıyor..Olmuyor bu hayat aksiyonsuz olamıyor..Şikayet etmekte aslında tarzım değil hep bundada bir hayır vardır,yapılan işin kötüsü olmaz düşüncesiyle yaşadığım şikayet etmek te abes geliyor..Ne bileyim bu hayatta böle işte ...

Özlem var
Bu kalbime zırh
Uzaklarsa yavaşça öldürür beni
Sanki paslı bir mıh

Hasret var
Vuslata yakın
Bana ayrılıktan bahsetme sakın
Sensizlik bir hançer
İçimi deler geçer
Bu sessizlikse o hançere kın